Deklaracija o Srebrenici

Polazeći od Konvencije o sprečavanju i kažnjavanju zločina genocida koja u članu 2.  utvrđuje da genocid podrazumeva ubistvo članova grupe; tešku povredu fizičkog ili mentalnog integriteta članova grupe; namerno podvrgavanje grupe takvim životnim uslovima koji treba da dovedu do njenog potpunog ili delimičnog fizičkog uništenja; mere usmerene ka sprečavanju rađanja u okviru grupe; prisilno premeštanje dece iz jedne grupe u drugu, a da je bilo koje od navedenih dela učinjeno u nameri da se potpuno ili delimično uništi kao takva neka nacionalna, etnička, rasna ili verska grupa;

Uzimajući u obzir i druge temeljne norme međunarodnog prava i poretka proisteklog iz Povelje Ujedinjenih nacija i Konvencije o sprečavanju i kažnjavanju zločina genocida, kao i norme međunarodnog krivičnog prava i nacionalnih krivičnih zakonodavstava koje genocid definišu kao najteži zločin međunarodnog prava, koji ceo civilizovani svet najoštrije osuđuje;

Svesni činjenice da neutemeljeno kvalifikovanje ratnih zločina kao zločina genocida zarad ostvarenja političkih i geopolitičkih ciljeva, nanosi ozbiljnu i dugoročnu štetu, te da se relativizacijom holokausta i drugih odistinskih genocida obesmišlja sam pojam genocida;

Imajući u vidu istorijske okolnosti koje se su se odigravale na prostoru nekadašnje Jugoslavije tokom dvadesetog veka, a posebno činjenice da je srpski narod u nastojanju da očuva svoju slobodu dao nemerljiv doprinos borbi protiv Centralnih sila u Prvom svetskom ratu, odnosno protiv nacizma i fašizma u Drugom svetskom ratu, kao i da je bio žrtva genocida izvršenog na teritoriji NDH tokom Drugog svetskog rata;

Naglašavajući da je tokom godina koje su prethodile događajima u Srebrenici 1995. godine na području opštine Bratunac i opštine Srebrenica izvršen čitav niz teških ratnih zločina nad srpskim stanovništvom od strane muslimanskih snaga, koje najoštrije osuđujemo i zahtevamo da oni koji su ih izvršili budu privedeni pravdi;

Izražavajući pijetet prema žrtvama i porodicama žrtava ratnog zločina izvršenog u Srebrenici 1995. godine;

Ističući da sve žrtve i porodice žrtava, nezavisno od njihove nacionalne i verske pripadnosti i njihovih drugih osobenosti, zaslužuju jednak pijetet,

poštovanje, saučešće u bolu i dostojan pomen, a zločinci jednaku pravnu, moralnu i istorijsku osudu;

Znajući da se istinsko pomirenje između svih naroda na prostoru bivše Jugoslavije može postići samo na istinitoj pravnoj, moralnoj i istorijskoj kvalifikaciji događaja koji su se zbili tokom rata devedesetih godina na prostoru nekadašnje Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije, a što podrazumeva zajedničku pravnu, moralnu i istorijsku odgovornost i osudu svih zločina, bez pravljenja razlika među žrtvama i zločincima i bez isticanja i privilegovanja žrtava samo jednog, a namesto svih naroda, odnosno bez amnestiranja nekih, a stigmatizacije drugih zločinaca;  

NOVA DEMOKRATSKA STRANKA SRBIJE DONOSI

DEKLARACIJU O SREBRENICI

1. Pravda, pomirenje i održivi mir između naroda i država post-jugoslovenskog prostora mogu se ostvariti isključivo na temeljima istorijske istine.

2. Odlučno odbacujemo tvrdnju prema kojoj ratni zločin izvršen u Srebrenici jula meseca 1995. godine predstavlja zločin genocida. Navedena kvalifikacija, izvedena uprkos nepostojanju genocidne namere kao konstitutivnog elementa zločina genocida, a čije je odsustvo prema zaštićenoj grupi muslimana u Bosni i Hercegovini više puta utvrđeno, logički je neodrživa i predstavlja grubu političku zloupotrebu jedne jasno definisane krivičnopravne kategorije.

3. Ratni zločin u Srebrenici neophodno je posmatrati celovito, u kontekstu istorijskih činjenica, moralne osude i krivično-pravne odgovornosti za ratne zločine koje su muslimanske snage prethodno bile izvršile nad srpskim stanovništvom u Bratuncu i Srebrenici. Ovim se ne podrazumeva da se jedan zločin može pravdati drugim zločinima, već da sve žrtve jednako zaslužuju pravdu, pijetet i dostojanstvo, a izvršioci zločina zajedničku i nepodeljenu osudu i odgovornost. U tom smislu, težnja da  se 11. jul odredi kao Međunarodni dan sećanja na žrtve u Srebrenici u suprotnosti je sa ovim osnovnim, civilizacijskim stavom jednakog vrednovanja svih ljudi i žrtava, nezavisno od njihove nacionalne, verske ili druge pripadnosti, jer se na taj način duboko poštovanje i dostojno sećanje određuje samo spram muslimanskih žrtava zanemarujući stradalništvo srpskog naroda.

4. U aktuelnim i predstojećim geopolitičkim okolnostima, insistiranje na laži o izvršenom genocidu u Srebrenici otvara mogućnost ka daljim pritiscima na srpski narod na prostoru celog Balkana i ugrožavanju njegovih vitalnih nacionalnih interesa. Time što se srpskom narodu nameće krivica za nepostojeći genocid, stvara se mogući osnov za promenu izvornog Dejtonskog sporazuma, unitarizaciju Bosne i Hercegovine i posledično ukidanje Republike Srpske, što srpski narod i Republika Srbija, kao garant Dejtonskog sporazuma, ne mogu da dozvole.

U Beogradu,

09.06.2024. godine